Savasin en kanli gunlerinden biri.. Asker, en iyi arkadasinin az ileride kanlar icinde yere dustugunu gordu.
Insanin basini bir saniye bile siperin uzerinde tutamayacagi ates yagmuru altindaydilar. Asker tegmene kostu ve:
- Tegmenim. Firlayip arkadasimi alip gelebilir miyim?..
Delirdin mi? der gibi bakti tegmen...
Gitmeye deger mi?. Arkadasin delik desik olmus... Buyuk olasilikla olmustur bile.. Kendi hayatini da tehlikeye
atma sakin..
-Asker israr etti ve tegmen "Peki" dedi.. "Git o zaman.."
Inanilmasi guc bir mucize.. Asker o korkunc ates yagmuru altinda arkadasina ulasti. Onu sirtina aldi ve kosa kosa
dondu.. Birlikte siperin icine yuvarlandilar. Tegmen, kanlar icindeki askeri muayene etti.. Sonra onu sipere tasiyan
arkadasina dondu:
- Sana degmez, hayatini tehlikeye atmana degmez, demistim. Bu zaten olmus..
- Degdi tegmenim. dedi asker..
- Nasil degdi? dedi tegmen.. Bu adam olmus gormuyor musun?..
Gene de degdi komutanym.. Cunku yanina ulastigimda henuz sagdi.. Onun son sozlerini duymak, dunyaya bedeldi benim icin..
Ve arkadasinin son sozlerini hickirarak tekrarlady:
- Jim!.. Gelecegini biliyordum!.. demisti arkadasi... Gelecegini biliyordum..
Kalbimizde Arkadaslik DOSTLUK adinda bir mucize var. Nasil oldugunu veya nasil basladigini anlamazsiniz. Ama bu ozel armagani
bilirsiniz . Gercekten de arkadaslar cok nadide
mucevherlerdir. Sizi gulumsetip basarmaniz icin cesaret verirler. Sizi dinlerler ve kalplerini size acmak isterler.
Eger size geri gelirse, o zaman sonsuza kadar bir arkadasiniz oldugunu anliyacaksiniz.