Eski oturduğum yerde kapı komşumuz bizim Ünide yardımcı doçent idi, biraz da asabi bir tip.
Arabasını benimkinin yanına parkediyordu, zira park yerleri numaralı zaten.
Bir baktım kapıda hep bir iz. Belli biri kapıyı çarpmış.
Bir gün camdan bakıyorum. Bizimkisi arabayla geldi, parketti. Kendisi de şişman 150 kilo çeker. Kapıyı açtı çıkamadı, benimkine çarptı kapıyı. Küfrede küfrede zor bela çıktı. Ben de bakıyorum camdan tabi ama haberi yok.
Adama birşey desen diyemezsin, okulda amirim. Biraz da asabi, yüzüne patlar.
Ondan sonra ders oldu bana. kuytu bir yer buldum. Araba da küçüktü (polo) tamı tamına sığdı. Öyle bir kuytuydu ki oraya girmek ustalık isterdi, benden başka da kimse parkedemiyordu. Böylece kurtardım kaportayı