Hafta sonları ve fırsat buldukça sıklıkla yazlığa gidiyorum, kuş sesi, böcek sesi, su sesi hepsi var.
İlk iş akşam serinliğinde araba yıkamak, bir komşu var bir bayan (teyze diyelim) akşam saatlerinde kapının önünden geçen araba yıkarken, beni bir gün gördü, ses çıkarmadı, ikinci gün gördü kolay gelsin dedi geçti,
Ben ne zaman araba yıkamaya çıksam bu teyze damlıyor, o kadar araba yıkamadığım gün, saat ve zaman var, yok geçmez, araba yıkarken geçecek.
Neyse bu yine beni gördü araba yıkarken, biz de kaçamıyoz tabi, kaçabilsek kaçacaz o denli yani, kadın kendini tutuyo, söyleyecek, söyleyecek, söyleyemiyo,
En sonunda dayanamadı, söyledi, biz de o anın geleceğini biliyoruz, hah dedim, bu söyleyecek bir şeyler,
Neyse geldi yanıma ; Oğlum dedi, sen durmadan araba mı yıkıyon ?
Yok dedim, ben ne zaman araba yıkasam sen burdan geçiyon.
Dedi, dedik, ondan sonra araba yıkama işine biraz ara verdik, adımız çıkmış zaten, daha fazla çıkmasın,
Tabi huylu huyundan vazgeçmedi, teyze ordan geçmekten vazgeçmedi, ben araba yıkamaktan.
Teyze bana bakar, kolay gelsin der 32 dişlerini göstererek, ( içinden dediklerini zaten biliyoruz)
Ben sağol derim 32 dişimi göstererek ( içimden geçenler bana kalsın )
Ah teyze, kabus teyze.