biraz ciddi olacak ama...yine dayanamadım bir iki cümle...
ölüm eğer bir son ve yokluk ise, şu evrende neyin kıymeti olabilir?
ve sonunun ölümle ebedi bir idam ve yokluk olduğunu düşünen bir insan nasıl yaşar ve hayattan zevk alabilir?
darağacı gözü önünde kurulmuş bir idam mahkumunun sehpanın süslenmesinden veya o yolda dizilmiş ziyafetler ve eğlencelerden bir lezzet alamayacağı gibi...
neyse kusura bakmayın bunların yeri burası değil belki de...